Gelukkig, geen BRAND

Afgelopen dinsdagavond 2 mei sloeg molenaar Anne alarm. Er was brand in de werkplaats op de tweede graanzolder ontstaan en er miste een molenaar.

De brandweer was snel ter plekke. Als eerste concentreerde men zich op de brandhaard, wetende dat brand in een molen niet of nauwelijks te bedwingen is. Opgebouwd uit voornamelijk houten onderdelen, die door en door droog zijn na een droogtijd van minstens 150 jaar, de leeftijd van de molen, en afgedekt met riet, dat wil best branden.

Nadat Anne grondig uitgehoord was door de brandweercommandant over de situatie in de molen, de steile trappen en de vermoedelijke plek van de brandhaard gingen er een aantal brandweerlieden, gewapend met zuurstofflessen en voorzien van een brandslang de molen in. Op de tweede graanzolder stond al heel wat rook. Binnen korte tijd was men de mini brand meester. Gelukkig maar, want er was nog een molenaar spoorloos.

Na een speurtocht in de molen trof de brandweer de molenaar buitenkennis aan onder de wiekenas op de kapzolder. Je zult er maar liggen als molenaar of als gast van de molen, bedwelmd door de rook en/of met gebroken been. Hoe kom je ooit nog beneden?

Vastgesjord op een slachtofferplank werd de molenaar de steile trappen af gesjouwd. Gelukkig voor onze molenaar was hij slechts een pop. Een pop die vervolgens via de maalzolder op de stelling belandde, en van daaraf neergelaten werd op het molenerf. Dat is snel opgeschreven, maar zo’n actie vergt toch gauw een halfuur ploeteren op steile trappen.

Gelukkig was dit maar een oefening. Als vrijwillige molenaars zijn wij verantwoordelijk voor de veiligheid in de molen, de veiligheid voor ons zelf en voor onze gasten. Er wordt dus niet gerookt in en om de molen. Maar een ongeluk blijft niet denkbeeldig met steile trappen en met luiken her en der in de molen. En dan nog maar gezwegen over het gaande werk dat in beweging komt bij het draaien van de wieken.

De vrijwillige (en beroeps-) brandweer, in dit geval uit Burgum en werkzaam als onderdeel van de Brandweer Noordoost-Fryslân, is o.a. verantwoordelijk voor de bestrijding van brand en het voorkomen van uitbreiding van de brand naar belendende percelen. Maar ook voor hulpverlening aan slachtoffers bij brand, of bijvoorbeeld aan verkeersslachtoffers.

Wat de molen betreft, daar was men helder over. Bij een echte brand is de molen niet of nauwelijks te redden, of er moet een kostbare sprinklerinstallatie ingebouwd worden. De brandbestrijding komt bij een molenbrand altijd op de eerste plaats en meestal zonder dat men de molen ingaat, want een molen trekt als een schoorsteen. Daarna richt men zich op de mensen die zich misschien nog in de molen bevinden.

Het is natuurlijk van belang dat je min-of-meer blindelings de weg weet in de molen, dat je weet waar mogelijke uitgangen zich bevinden, dan maak je misschien een kans bij brand in een molen. In huis of bedrijf / hotel is het goed om je voor te bereiden op een eventuele calamiteit als brand: “Wees voorbereid: Maak een vluchtplan!” staat er niet voor niets afgebeeld aan de buitenzijde van brandweerwagen.

Gelukkig, het was dus geen echte brand, maar een echte brandweeroefening. En kennisoverdracht aan de molenaars, zodat we qua veiligheid in de molen de puntjes op de i kunnen zetten.

Namens alle molenaars bedank ik de Brandweer van Burgum voor de leerzame avond.